بهای تمام شده (Levelized Cost of Energy – LCOE) هر واحد انرژی الکتریکی (kWh) یک شاخص اثرگذار بر تصمیمات سرمایهگذاران حوزه احداث انواع نیروگاهها اعم از تجدیدپذیر، تولیدات پراکنده و نیروگاههای حرارتی متوسط و بزرگ مقیاس میباشد.
از جمله پارامترهای اثرگذار بر شاخص LCOE میتوان به این موارد اشاره کرد:
- هزینه سرمایهگذاری اولیه (Capex)
- شیوه تامین مالی (نظیر وامهای بلندمدت)
- هزینه نگهداشت و بهرهبرداری سالانه (Opex)
- ضریب ظرفیت نیروگاه (Capacity Factor)
- بهای سوخت
- مدت زمان بهرهبرداری بلند مدت
- شاخصهای اقتصادی (نظیر تورم)
در اکوسیستم صنعت برق ایران، به دلایل متعددی از جمله حذف بهای زمین از هزینههای سرمایهگذاری اولیه، پایین بودن سهم خدمات مهندسی در پروژههای EPC و برخی دیگر از شرایط خاص، میزان شاخص LCOE نسبت به متوسط جهانی مقدار کمتری میباشد.
حال آنکه برای مولدهای تولید پراکنده، به دلیل نیاز به سوخت و هزینههای نگهداشت و بهرهبرداری، میزان شاخص LCOE بیشتر است.
مناسب بودن شاخص LCOE برای نیروگاههای خورشیدی، در کنار قیمت فروش در تابلوی سبز بورس انرژی و قوانین تسهیلگرانه فعلی، میتواند در افق 4 سال آینده (انتهای برنامه توسعه هفتم)، توسعه ظرفیت نیروگاهی کشور در قالب احداث نیروگاههای خورشیدی را بدون رقیب نماید.